Samen met mijn ouders ben ik de waarschijnlijk welbekende “oplossingen” gaan proberen.

Longeerlijn erachter, Roanne dacht dat dat iets was om op te gaan zitten. Dwingen door vóór te trekken en achter ook druk te zetten werkte ook niet, want dan ging ze steigeren. Toen ikzelf op een moment bijna onder mijn paard terecht kwam, werd dat toch wel erg gevaarlijk. Touw om de buik, door de ring van het halster en vervolgens in de trailer “takelen”, dat werkte op zich wel, maar ging  gepaard met zoveel stress voor ons en mijn paard dat we dat ook niet echt als een oplossing zagen. Ik kan rustig zeggen dat ik en mijn ouders bijna een dag van te voren nerveus waren als ze de trailer weer in moest, geen pretje dus.

 

Ik wilde toch wel erg graag (op een ontspannen manier) naar de bossen en eens een keer een wedstrijd rijden dus, ten einde raad hulp gezocht door een advertentie te zetten. Diverse reacties gekregen, van aromatherapie tot 3 weken elders stallen om in training te gaan. Ook een reactie van Petra Vlasblom, zij traint paarden met trailerlaadproblemen op basis van NH. Nu spreekt mij het natural horsemanship zeker wel aan, dus met haar een afspraak gemaakt. Petra liet eerst wat video’s zien, hoe gaat het er eigenlijk in de natuur er aan toe, om zo beter te kunnen begrijpen waarom een paard op een bepaalde manier reageert. Hierna het loswerken om naar een join up toe te werken. Een join up is het moment dat het paard je als je als zijn leider accepteert en je dan ook gaat volgen.

 

Met het halster geef je druk op het moment dat je het paard voorwaarts vraagt en geeft je direct ontspanning op het moment dat het paard naar voren komt. Het erin gaan ging wel snel goed, het erin blijven was een groter probleem. Na een uur bleef ze er redelijk braaf instaan en kon ik het zelf proberen. En ja hoor, wat een wonder, ze liep rustig met me de trailer in!

 

Na deze eerste training veel geoefend thuis, maar merkte toch dat de stang erachter nog steeds een brug te ver was. Opnieuw contact gezocht met Petra en weer een afspraak gemaakt. Veel geduld, bijna overdreven belonen en het werkte! Ook bij mij ouders en mij leek er een knop om te gaan.  Het zelfvertrouwen groeide en het vertrouwen van mijn paard dat ”dat hok op wielen” eigenlijk best wel meeviel.

 

Wij op wedstrijd……binnen 10 minuten stond ze erin! We hebben onszelf en Roanne maar een flinke klop op de schouders gegeven. Proeven gereden (B proefjes, want ja op een wedstrijd was ik natuurlijk nog nooit geweest) en weer naar huis…., dachten we. Door alle omgevingsgeluiden (andere paarden, auto’s, klapperende linten enz enz) was Roanne zo met de omgeving bezig dat ze van het aandacht hebben voor mij niet wilde weten. 

Als je daar op zo’n wedstrijdterrein staat te tobben, is ineens iedereen met of zonder paard trailerlaad expert. De waarschijnlijk goed bedoelde adviezen (wortel, longeerlijnen, duwen, trekken) vlogen ons om de oren. Na een uur, hebben we Petra maar weer gebeld en gelukkig had ze tijd om te komen. Opgeven wilden we niet en het met geweld oplossen ook niet. Na oefeningen om de aandacht en het respect van Roanne weer te krijgen, liep ze de trailer wel in. Eenmaal weer thuis, Roanne nog een keer of 2, 3 zelf de trailer weer in gezet, om aan Roanne te bevestigen dat het trailerladen “helemaal niet zo eng ” meer was. Een paar dagen later gingen we naar de KWPN stamboekkeuring (inderdaad wat aan de late kant voor een 8 jarig paard, maar ja die trailer…..).  Thuis ging het weer prima, en bij het terrein (ondanks alle rare geluiden, andere paarden enz) ging het nu ook goed. Dat was goed voor het zelfvertrouwen!

 

Ik ben me er erg van bewust geworden hoe gevoelig paarden zijn. Op het moment dat jij zenuwachtig en onzeker bent, zal het paard er echt niet ingaan. Waarom zou ik dat benauwde hok voor jou ingaan als je het zelf al eng vindt?? Maar ja, dat zelfvertrouwen moet je wel krijgen door het veel te doen (en dat het dan ook lukt).  Hiernaast moet je natuurlijk naar je paard toe duidelijk maken welk gedrag wel en niet gewenst is. Bij dit laatste helpt dat halster van Monty Roberts erg goed. Ongewenst gedrag (steigeren, wegspringen, uit de trailer rennen) meteen corrigeren d.m.v. druk op het halster en zodra het paard gewenst gedrag vertoont  direct de rust en ontspanning weer geven. Gewenst gedrag belonen door ontspanning en (waarom eigenlijk niet) wat lekkers zorgen ervoor dat het paard zelf gaat kiezen voor gewenst gedrag  (dus voorwaarts de trailer in). Door deze methode van beloning, ontspanning, vertrouwen en rust krijgt het paard geen negatieve-, maar juist positieve associaties met de trailer. En dat verschil is vaak dé sleutel tot de oplossing van trailerlaadproblemen.

 

Ik ben blij dat we zijn doorgegaan met het zoeken naar een goed en ontspannen oplossing.

Misschien wel tot ziens op een door het NVVR georganiseerde rit!